۰
محمدرضا حسینی:

آتش به اختیار همان بند «م» وصیت‌نامه امام خمینی و منطبق بر قانون اساسی است

موضع آتش به اختیار همان بند «م» وصیت‌نامه حضرت امام خمینی است که تاکنون در پاسخ به جوانانی که می‌گفتند می‌خواهیم آن را اجرا کنیم، گفته می‌شد شرایط مصداق آن نیست.
ی
ی
به گزارش چهاربهاران، هفته گذشته امام خامنه‌ای در دیدار دانشجویان در پاسخ به انبوه انتقادات دانشجویان از وضعیت فرهنگی کشور و کوتاهی دستگاه‌های فرهنگی فرمودند:
"توصیه بعدی؛ تلاش جدّی و همه جانبه برای غلبه دادن گفتمان انقلاب در دانشگاه، نگویید در دانشگاه دیگر نمی‌شود کاری کرد؛ شنفتم این را که بعضی‌ها می‌گویند که «آقا دیگر در دانشگاه‌ نمی‌شود کاری کرد»؛ نه آقا، در دانشگاه خیلی می‌شود کار کرد، اتفاقاً در دانشگاه باید کار کرد. چه کسی باید در دانشگاه کار بکند؟ شما. شما تشکلها هستید که در دانشگاه باید کار بکنید. البته خطاب بنده در غیر از این جلسه به همه است؛ من به همه‌ی آن هسته‌های فکری و عملی جهادی، فکری، فرهنگی در سرتاسر کشور مرتباً می‌گویم: هرکدام کار کنید؛ مستقل و به قول میدان جنگ، آتش به اختیار. البته در جنگ، قرارگاه مرکزی وجود دارد که دستور می‌دهد، اما اگر چنانچه رابطه‌ی قرارگاه قطع شد یا قرارگاه عیبی پیدا کرد، ایجاد فرمانده دستور آتش به اختیار می‌دهد. خب شما افسرهای جنگ نرمید _ قرار شد شما افسران جوان جنگ نرم باشید _ آنجایی که احساس می‌کنید دستگاه مرکزی اختلالی دارد و نمی‌تواند درست مدیریّت کند، آنجا آتش به اختیارید؛ یعنی باید خودتان تصمیم بگیرید، فکر کنید، پیدا کنید، حرکت کنید، اقدام کنید."
از آنجا که رسانه‌های جیره‌خوار استعمار غرب و قلم به مزدان صهیونیزم موج گسترده‌ای را برای هجوم به این بیان نورانی آغاز کرده‌اند و از آن تعبیر آنارشی می‌کنند لذا لازمست که این موضوع برای مردم کاملاً تبیین شود که این موضع امام خامنه‌ای دقیقاً بند «م» وصیتنامه سیاسی الهی امام خمینی (ره) است و بهیچوجه تفاسیری که دشمنان از آن می‌کنند سازگار نیست.
بخشی از متن وصیت‌نامه امام خمینی (ره) اینست: "باید همه بدانیم که آزادی به شکل غربی آن، که موجب تباهی جوانان و دختران و پسران می‌شود، از نظر اسلام و عقل محکوم است. و تبلیغات و مقالات و سخنرانیها و کتب و مجلات برخلاف اسلام و عفت عمومی و مصاحل کشور حرام است. و بر همه ما و همه مسلمانان جلوگیری از آنها واجب است. و از آزادیهای مخرب باید جلوگیری شود. و از آنچا در نظر شرع حرام و آنچه بر خلاف مسیر ملت و کشور اسلامی و مخالف با حیثیت جمهوری اسلامی است به طور قازع اگر جلوگیری نشود، همه مسئول می‌باشند. و مردم و جوانان حزب‌اللهی اگر برخورد به یکی از امور مذکور نمودند به دستگاه‌های مربوطه رجوع کنند و اگر آنان کوتاهی نمودند، خودشان مکلف به جلوگیری هستند. خداوند تعالی مددکار همه باشد."
هرچند این مسأله که تدبیر ولی امر لازم الاتباع است و مقوم آن که بیان امام خمینی (ره) است برای اغلب مردم کشور که پیرو ولایت و مکتب امام خمینی (ره) هستند کفایت دارد اما از آنجا که قلم‌های مریض به هیچکدام از این مبانی پایبند نیستند لازمست اصل هشتم قانون اساسی که این اختیار را به همه‌ی مردم ایران داده است را یادآوری کنیم آنجا که می‌گوید: 
«اصل هشتم»
"در جمهوری اسلامی ایران دعوت به خیر، امر به معروف و نهی از منکر وظیفه‌ای است همگانی و متقابل بر عهده مردم نسبت به یکدیگر، دولت نسبت به مردم و مردم نسبت به دولت. شرایط و حدود و کیفیت آن را قانون معین می‌کند.
«و المومنون و المومنات بعضهم اولیاء بعض یأمرون بالمعروف و ینهون عن المنکر»"
حضور مردم در صحنه که در مقدمه قانون اساسی بعنوان یکی از عوامل اصلی پیروزی و بقاء انقلاب در آن یاد شده و در چنین اصولی متجلّی است محدود به شرکت در انتخابات نیست بلکه اساس مسئولیت عمومی نسبت به آنچه در جامعه می‌گذرد ویژگی جدایی ناپذیر جمهوری اسلامی است.
اما اعمال این تدبیر و حضور موثر در صحنه به معنی آنارشی نیست، دانشجویان و جوانان عزیز انقلابی می‌دانند که در اعمال این تدبیر حتماً باید نکات زیر را مورد توجه قرار دهند:
1- همانطور که در وصیت‌نامه امام خمینی (ره) آمده است در مرحله اول کار را از دستگاه مربوط مطالبه کنند و زمانی وارد عمل مستقیم شوند که به فرموده مقام معظم رهبری وضعیت دستگاه مربوط مختل است و خود را بخواب زده و با تذکر هم نمی‌‌خواهد از خواب بیدار شود.
2- در وقت اقدام قطعاً به گونه‌ای عمل کنند که نوع اقدامشان زمینه مظلوم نمایی متخلفان و کوتاهی کنندگان را فراهم نکند ولو خودشان مورد ظلم واقع شوند و به زحمت بیفتند.
3- در این مرحله قطعاً جنبه‌های حقوقی و قانونی را در نظر بگیرند و از مدار قانون خارج نشوند.
موضع آتش به اختیار همان بند «م» وصیت‌نامه امام خمینی (ره) است که تاکنون در پاسخ جوانانی که می‌گفتند می‌خواهیم آن را اجرا کنیم گفته می‌شد شرایط مصداق آن نیست ولی امروز که اخلال در بعضی دستگاه‌های فرهنگی بوضوح دیده می‌شود و بعضاً گوششان بدهکار به تذکرات و نصیحت‌های مشفقانه نیست مصداق اجرای این بند وصیت‌نامه کاملاً آشکار شده و نباید به بهانه کوتاهی مسئولان و دستگاه‌های مربوط بنشینیم و نظاره‌گر باشیم.
انتهای پیام/
شنبه ۲۰ خرداد ۱۳۹۶ ساعت ۲۲:۵۸
کد مطلب: 424514
نام شما

آدرس ايميل شما
نظر شما *