به گزارش
چهاربهاران، اين بنا با توجه به سبك معماري و نوع حفاظ هاي بكاررفته در آن كه شبيه به حفاظ هاي حسينيه آل رسول چابهار مي باشد كه در حدود 80 سال پيش توســـط مردي بنام دلوشي كه در زمان حيات كدخداي روستاي تيس بوده و با هدف كاربري مسكوني بنا گرديده است ، در حال حاضر اين بنا پا برجا بوده و فرزندان ايشان ا زآ ن استفـــاده مي نماينــــد،
اين ساختمان بازير بناي 237 متر مربع برروي سكوي آجري كه از زمينهاي اطراف در حدود يك متر ارتفاع دارد با خشت و در يك طبقه احداث و اين بنا شا مـــل يك ايوان سر پوشيده با اطاقهاي هلالي كم خيز در ضلع جنوبي بوده و داراي دو اتاق كه يكي از آنها نسبتا بزرگتر است مي باشد ، پوشش سقف آن مسطح بـوده وبوسيله تيرهاي چوبي و شاخه هاي داز و سپس كاهگل پوشش داده شده است ، در و پنجره هاي چوبي آن داراي حفاظ و نرده هاي فلزي است كه در با لاي آنهــــــا طاقنماهايي به چشم مي خورد كه احتمالا بعدها آنها را پر نموده اند ‚ علاوه بر آن سطح بيروني ديوار خشتي با كاهگل اندود گرديده است.
در حال حاضر از اين ساختمان كه داراي استحكام نيز مي باشد فرزندان آقاي دلوشي بعنوان فضاي مسكوني استفاده مي نمايند ،تزئينات خاصي كه بتوان به آنها اشاره نمود در بنا موجود نمي باشد تنها به قو سهاي رواق ساختمان و طاقچه هائيكه در دل ديوارهاي اتاقها تعبيـــه شـــــده مي توان اشــــاره نمود .
اين منزل در حدود 80 سال پيش توسط آقاي دلوشي بنا گرديده و داراي مالكيت شخصي مي باشد ‚ نظر به اينكه در ساخت آن از سبك معماري سنتـــي مناطق گرمسيري استفاده شده و از نطر استحكام نيز يكي از نادر بناهاي قديمي موجود در روستاي تيس ميباشد جادارد كه اين ساختمان بعنوان يك ساختمان
قديمي كه نشان دهنده معماري بومي اين روستا بوده حفظ و نگهداري شود ،
