به گزارش
چهاربهاران، خسرو سرایی افزود: از دلایل واضح آن است که پاکستان گوادر را بسیار گران فروخت و چین با سرمایه گذاری عظیم ۴۶ میلیارد دلاری فقط برای بندر و بیش از ۲۰۰ میلیارد در سی پک دسترسی مناطق غرب خود را به آب‌های گرم ۱۴۰۰ کیلومتر نزدیکتر ساخته و دسترسی به منابع انرژی خلیج فارس و معادن و منابع سی آی اس را فراهم آورده است.
وی افزود: طرح اتصال چابهار به گوادر از طرف چین پشتیبانی نمی‌شود فقط پاکستانی‌ها این موضوع را پیگیری می‌کنند تا با دسترسی به پسکرانه مشترک دو بندر از طریق چابهار کالایی که به چین فروخته را به لحاظ اقتصادی توجیه پذیر سازند.
این کارشناس حمل‌ونقل تاکید کرد: همچنین عرض شد پاکستانی‌ها هیچ‌گاه در مذاکرات مشخص نکرده اند منطورشان از اتصال ریلی با چابهار دقیقا چیست؟ آیا این اتصال در نقطه بندر خواهد بود یا در نقطه‌ای دورتر به شبکه راه آهن وصل خواهد شد که باید این موضوع هم سوال شود و مورد بررسی قرار گیرد که کدام نقطه مورد نظر پاکستانی هاست.
سرایی تاکید کرد: اگر نقطه اتصال در بندر باشد از دیدگاه اقتصاد حمل و نقل بی معناست اگر باری متعلق به ایران باشد در ۱۲۰ کیلومتری یک بندر در بندر دیگری تخلیه شود و اگر بار متعلق به آسیای میانه است ما به راحتی کمک می‌کنیم به گوادر تا در ابتدای کار خود که لینک پسکرانه‌ای مناسبی ندارد با استفاده از لینک‌های ایران بندر جدید چابهار را «بای پس» کنند.
این در حالی است که بهرام امیر احمدیان، استاد دانشگاه تهران و پژوهشگر متخصص در حوزه مطالعات اوراسیا در این باره معتقد است: پاکستان برای جلوگیری از حضور بیشتر دریایی هند در منطقه و تامین منافع بیشتر چین و به نحوی جلب رضایت ایران و خنثی کردن تبلیغات منفی علیه گوادر آمادگی خود را برای همکاری با ایران در بین بندر گوادر و چابهار اعلام کرده است.
وی افزود: بندر گوادر در 170 کیلومتری شرق چابهار قرار دارد و در این مسیر خطوط و شبکه‌های ارتباطی وجود ندارد. پیشنهاد پاکستان برای احداث یک کریدور ارتباطی بین گوادر و چابهار که بیشتر تمایل چینی‌ها برای حضور فعال‌تر در منطقه و مقابله با هندوستان است، اگرچه تهدیدی برای ایران به شمار نمی‌آید ولی منافع قابل توجهی هم برای آن مترتب نخواهد بود زیرا اگر گوادر بخواهد هاب منطقه شود، مسیر گوادر به چابهار، برای کشتیرانی چندان قابل توجه نخواهد بود که از آنجا به ایران ترانشیپ صورت گیرد.
این کارشناس خاطرنشان کرد: اکنون بندر جبل علی در دوبی به عنوان هاب منطقه فعالیت دارد که برای ایران و حتی افغانستان هم مقرون به صرفه است مگر آنکه گوادر قدرت رقابت نسبی بیشتری از خود بروز دهد. بندر گوادر برای چین از اهمیتی حیاتی برخوردار است. زیرا هم راه دسترسی به مناطق شمال غربی در سین گیانگ را تسهیل می‌کند و هم کنترل دولت چین و پاکستان بر مناطق قبایلی پاکستان و نا آرام سین گیانگ و افغانستان را بیشتر می‌کند. دیگر اینکه در کریدور اقتصادی پاکستان، چین توانایی آن را خواهد داشت که بر خاورمیانه و جریان‌های افراط گرایی نیز نظارت و مدیریت کند.
احمدیان گفت: از نظر تجاری اقتصادی بندر گوادر و کریدور اقتصادی پاکستان در یک استراتژی قابل بررسی هستند. در صورت ناامنی و ناکارمدی این کریدور چین باید به دنبال جایگزین باشد. هر چند ظرفیت و دسترسی چابهار و محور شرق برای چین هیچ‌گاه اهمیت را نخواهد داشت، با این وجود چابهار در صورت توسعه همه فازها و بهره برداری از آن در زمانی قابل توجه می‌تواند مورد توجه چین هم قرار گیرد. احداث راه ارتباطی گوادر و چابهار می‌تواند به گسترش روابط ایران و چین و پاکستان منجر شود. همکاری ایران و پاکستان و نزدیکی این دو کشور مورد علاقه هندی‌ها نیست زیرا هندوستان نه خواستار توسعه حضور چین در منطقه شبه قاره هند و نه ایران است. بنابراین در توسعه چابهار هنوز با جدیدیت وارد عمل نشده است.
