به گزارش
چهاربهاران، جغرافیای محرومیت در استان سیستان و بلوچستان دانشآموزان را نیز بینصیب نگذاشته است و در جنوب استان، با وجود تلاشهای انجامشده، عدالت آموزشی اوضاع مناسبی ندارد.
عدم توازن بین توسعه صنعت و زیرساختهای این بندر توریستی و ترانزیتی موجب ناعدالتی در نظامهای آموزشی و شاخصهای فرهنگی و بهداشتی با توسعه اقتصادی شدده است.
سرانه میانگین فضای آموزشی در کشور بهازای هر دانشآموز حدود پنج و نیم متر است، ضعیفترین استان در سرانه فضای آموزشی، سیستان و بلوچستان است که عدد سرانه در این استان حدود سه متر است.
در استان سیستان و بلوچستان، چابهار ضعیفترین شهرستان از نظر فضای آموزشی با سرانه حدود دو متر است.
رشد جمعیت چابهار بسیار فراتر از رشد طبیعی است، در چابهار به دلیل رشد روزافزون حاشیهنشینی فشار بر فضای آموزشی دوچندان شده و آموزش و پرورش به مدارس استیجارهای روی آورده که همگی آنها در مناطق حاشیهنشین است.
معاون مدیرکل و مدیر آموزشوپرورش چابهار اظهار کرد: بهخاطر رشد سریع جمعیت و حاشیهنشینی هماکنون ما در فضاهای استیجارهای و برخی فضاهای آموزشی شهر با تراکم بالای دانشآموز، گاها با ۴۵ نفر در یک کلاس درس مواجه هستیم.
حسن نوروزی افزود: علاوهبر فضای استجارهای که هیچکدام کیفیت مطلوبی ازنظر ساختوساز ندارد، ما در شهر ۵ فضای تخریبی با ۴۰ درس و در روستا ۹ فضای آموزشی با ۳۷ کلاس درس داریم، این فضاها که جمعاً به ۷۷ کلاس درس میرسد به دلیل قدیمی بودن و وضعیت آبوهوایی تخریبی شده که احتیاج به بازسازی کامل دارد.
نماینده مردم چابهار در مجلس شورای اسلامی درعینحال میگوید: شهرستانهای چابهار، کنارک، نیک شهر و قصرقند با بیش از ۵۰۰ هزار نفر جمعیت بدترین وضعیت فضاهای آموزشی در کشور را دارند و باید هر چه سریعتر وزارت آموزشوپرورش و اداره کل نوسازی، توسعه و تجهیز مدارس مشکلات کمبود فضای آموزشی و امکانات را مرتفع کنند.
عبدالغفور ایرانژاد تصریح میکند: از میان بیش از ۵ هزار کلاس درسی که نیاز است در حوزه انتخابیه من برای رسیدن به سرانه مطلوب ساخته شود تنها دو هزار کلاس درس ویژه چابهار است و از میان سه هزار کمبود معلم نیز دو هزار معلم تنها در شهرستان ۳۰۰ هزار نفری چابهار کمبود داریم.
معینالدین سعیدی، رئیس شورای اسلامی شهرستان چابهار نیز پیشتر در گفتوگو با یکی از رسانه با تأکید بر بحران کیفیت و کمیت آموزشی در بلوچستان گفته بود: هرچند هماکنون ۱۶ پروژه آموزشی جدید در چابهار در حال ساخت است اما این پروژهها کفاف کمبودهای عمقی موجود را نمیدهد.
اکثر مدارس در روستاهای دشتیاری و نگور با وجود اینکه هنوز مورد استفاده دانش آموزان قرار می گیرید، جدای از نداشتن اقلام سرمایشی در فصول بسیار گرم و دارای رطوبت بسیار بالا از سرویسهای بهداشتی نیز محروم هستند و حتی در برخی کلاسها ترکها عمیقی نیز مشاهده می شود.
علی رغم کمکها و تلاشهای بسیار قابل توجه خیرین که قریب به 98 درصد انان غیر بومی هستند و عدم مشارکت بومیان در ساخت مدارس که خود جای تامل و بحثی جداگانه دارد هنوز فاصله زیادی برای بازسازی و مرمت مدارس تخریبی در چابهار مشاهده می شود.
در فاصله چند کیلومتری بعد از افتتاح فاز اول اسکله شهید بهشتی چابهار در کنار ساختمانها و ویلاهای رنگارنگ منطقه آزاد غبار غم بر روی دانش آموزانی نشسته است که در کلاسهای با شکاف عمیق و مدارس فاقد سرویس بهداشتی و حتی آب خوردن و شرب بهداشتی هستند.
انتهای پیام/