به گزارش
چهاربهاران، بندرچابهار به عنوان یکی از بنادر مهم ایران در جنوب کشور و در بخش شمالی دریای عمان از موقعیت استراتژیک برخوردار است و دستیابی به آب‌های آزاد بین المللی از طریق اقیانوس هند از مهمترین ظرفیت‌های ترانزیتی تنها بندر اقیانوسی ایران در منطقه است.
چابهار با ۳۰۰ کیلومتر مرز آبی مشترک یکی از ۱۴ منطقه راهبردی جهان است که به عنوان دروازه ترانزیتی کشور با ۵۴۱ کیلومتر مرز دریایی در کریدور شرق - غرب محسوب می‌شود.
این بندر می تواند در زمینه ترانزیت و ترانشیپ کالا نقش اساسی ایفا کند.
با افتتاح طرح توسعه فاز اول بندر چابهار این بندر به عنوان یکی از کانون‌های دادوستد و تجارت بین المللی در کشور مطرح خواهد شد.
روز گذشته شاهد سفر رئیس جمهو کشورمان به استان محروم سیستان و بلوچستان و در ادامه چابهار بودیم.
هرچند و در ظاهر افتتاح چند طرح عمرانی از جمله افتتاح اسکله بهانه ای برای حضور روحانی در چابهار بود، اما توجه به مردم و حل مشکلات اساسی از اولویت های اساسی محسوب می شود.
طی سالیان اخیر به دلایل مشکلات مالی شاهد انواع پروژه های ناتمام در عرصه های مختلف اقتصادی، فرهنگی و عمرانی بوده ایم. در این راستا پیگیری و نظارت مداوم بر پیشرفت امری ضروری است.
مهمترین چالش پیشروی چابهار و استان سیستان و بلوچستان بیکاری گسترده جوانان است. امری که با توجه به پتانسیل های فراوان استان و تلاش مسئولین قابلیت حل دارد.
در این زمینه لزوم پیگیری و تحقق موارد ای چنین نظیره؛ اجرايي كردن فرودگاه بين المللي چابهار، اجرايي كردن مرز بين المللي ريمدان و پيشين، فعال كردن بازارچه بين المللي پيشين و ريمدان وروشنگري، خريد تجهيزات آب شيرين كن براي مردم چابهار ودشتياري، ايجاد كار گروه براي سرمايه گذاري و اشتغال پايدار در استان، آزاد سازي و واگذاري زمين هاي مردم در ورودي چابهار و كمب مراد اباد و....، استقرار آموزش كل اداره اموزش و پرورش در چابهار با توجه به پراكندگي منطقه، استارت چند کارخانه در استان با توجه به نرخ بالای بیکاری در این منطقه و توجه به بومی گرایی در مشاغل شرکتی و دولتی و باز گشایی مرز های استان سیستان و بلوچستان و تبادل کالا بین مرزنشینان می تواند بستر مناسب را جهت اشتغالزایی فراهم کند.
متاسفانه همه موارد مزبور نتیجه بی توجهی و عدم پیگیری های لازم است که منجر به توسعه نامتوازن در کشور شده است. تامین آب آشامیدن، آموزش مناسب و ارزان از بدیهی ترین حقوق مردم در هر کشور به حساب می آید.
با گفتن اینکه«چابهار، دروازه پیشرفت» «چابهار، کلید توسعه» مشکلی از بومیان و کشور حل نخواهد شد.
با توجه به اهمیت برنامه اتصال چابهار به افغانستان و حضور اقتصادی هند در این کشور، ایجاد برنامه توسعه ملی چابهار(و نه جناحی)، امری الزام آور است؛ تا تحت تاثیر افراد و جناح های سیاسی برنامه رشد، توسعه و اشتغال در شرق کشور تداوم داشته باشد.
نکته دیگر ضعف در جذب نخبگان به چابهار و استان سیستان و بلوچستان است که می توان از طریق دانشگاه و ایجاد اشتغال به این مشکل غلبه کرد. چابهار در کنار پتانسیل اشتغال برای مردم بومی، توان جذب حداکثری نخبگان را لااقل در زمینه تخصص های دریایی داراست.
با توجه به برنامه های توسعه ای جهت رشد چابهار لزوم کاهش فقر در این شهر و استان بدیهی است؛ مشکل کپر نشینان بومی، فقر و نبود امکانات رفاهی از عوامل دافعه سرمایه گذاری سایر کشور ها در تنها بندر اقیانوسی کشور است. امیدواریم با نظارت مسئولین دولتی روند توسعه و محرومیت زدایی از منطقه سیستان و بلوچستان به ویژه چابهار از شعار به عمل تبدیل شود.
محمدعلی رحیمی نژاد - فعال سیاسی
انتهای پیام/ ف
