به گزارش
چهاربهاران، به دشتیاری به عنوان بزرگترین بخش کشور که نظر می اندازیم جز زمینهای بایر و خشک و درختان چش که زمانی علوفه های بسیاری جهت نگهداری و ذخیره در فصول بی ابی بر روی آنها انبار می شد واکنون خشکیده بودند و خانه های بلوکی که بعضا به کولرهای گازی تجهیز شده اند ومنازلی با نما و معماری هندی و پاکستانی در کنار فروشگاه های رنگارنگ قد بر افراشته بودند ولی اثری از کسب و کار وکشاورزی دیده نمیشد.هرچند گاهی تعدای دام که عمتدا بز بودند انهم نه بعنوان چرای دام بلکه به صورت پراکنده در کوچه پس کوچه های دشتیاری رها بودن اینها همه داستان غم انگیزی است که در این دشت حاصلخیز را ترسیم می کند.
در تنها جاده های اسفالت این بخش دست اندازهای بسیار بزرگی در جاده دیده می شود که به گفته روستاییان اکثرا توسط خود اهالی روستا برای گرفتن سرعت خودروهای حامل سوخت قاچاق ساخته اند نشان از کسب کار جدید بعضی از اهالی روستا است که شغل کشاورزی اجداد و نیاکان خود را بدلایل بسیار زیاد رها کرده ووارد مشاغل پر خطر میگردند.
دشتیاری فرصتی برای تولیدات خارج از فصل یا تهدیدی برای حاشیه نشینی
دشتی که به سبب قرار گرفتن در شرایط خاص اب و هوایی و برداشت محصولات خارج از فصل باید فرصتی برای اشتغال این مرز وبوم باشد در سایه بی تدبیری مسئولین در حال نابود شدن است ، خشک شدن باغت موز در سالهای گذشته تا کنون در باهوکلات، عدم خرید تضمینی محصولات جالیزی در زمان برداشت و ارزان شدن این محصول ،عدم توزیع مناسب آب به کشاورزان،وجود نواقص متعدد در سیستم آبیاری تحت فشار و ایستگاه‌های پمپاژ که عملاً تامین نیاز آبی باغات را فراهم نمی‌کنند در کنار عدم مطالعه در زمینه صنایع جانبی، بسته‌بندی و عملیات پس از برداشت از جمله مشکلات عدیده کشاورزان در این بخش محسوب می شود.
عدم مدیریت صحیح توزیع آب در دشتیاری و عدم حمایت جدی دولت از تولیدات کشاورزی موجب شده کشاورز رغبتی برای تولید نداشته باشد و از چرخه کشاورزی و دامپروری خارج می شود و نسل های بعدی روستایی به دلیل ضعف ساختارهای موجود در این بخش به مهاجرت به سمت شهرها روی می آورند.
روستا به عنوان تامین کننده امنیت غذایی خود به به مصرف کننده تبدیل گشته است
روستاها به عنوان تامین کننده امنیت غذایی محسوب می شوند و به سبب تولید مایحتاج ضروری جامعه بخش مهمی از اشتغال را به خود اختصاص داده بودند ولی مواجه با مشکلات فوق در نتیجه از چرخه کشاورزی و پرورش دام که اقتصاد اصلی روستا را تشکیل می دهد خارج گشته و ضمن بیکاری خود واعضای خانواده به شغلهای کاذب و در نتیجه خود به مصرف کننده تبدیل می شوند.
دوری از زندگی سنتی و نبود زیرساختها در روستاها و از همه مهمتر عدم حمایت جدی دولت از کشاورزان تهدیدی برای آینده این خطه از کشور است که بجای استفاده از ظرفیتهای بسیار غنی دشتیاری و تولید به سمت شهرها روی اورده و با روستاهایی خالی از سکنه روبرو خواهیم بود .
اقتصاد مقاومتی راهبی بسیار کارآمد برای برون رفت از مشکلات روستائیان
کاهش سطح امنیت غذایی مشکلات ناشی از تحریم و لزوم احیای تولیدات ضروری و مایحتاج مورد نیاز روزانه از جمله صیفی جات و ،مرغ،گوشت سفید وقرمز لزوم استفاده و احیای اقتصاد مقاومتی را در این بخش بیشتر از گذشته مطالبه می کند.
پرورش دام سبک و توجه به پرورش گاو دشتیاری به عنوان نژآدی اصیل و دارای بازدهی بسیار خوب و پرورش طیور دشتیاری وماهی در استخر ویا در هوتکها طبیعی و پرورش صیفی جات در گلخانه از جمله مواری است که در بحث اقتصاد مقاومتی پیش بینی گردیده است.
