به گزارش
چهاربهاران، مشکل اساسی بیست سال اخیر در منطقه آزاد چابهار و کندی تحقق اهداف و چشم انداز سازمان، نبود زیرساخت‌ها به شمار می‌رود و در این رابطه، راه آهن و جاده استاندارد از مؤلفه‌های اصلی در سرعت‌دهی به اهداف ترسیمی منطقه آزاد هستند.
با توجه به محدودیت زمین در چابهار و در صورت عدم پیش بینی مسکن برای متقاضیان کار آتی در کارخانه ها و طرح های حال حاضر در بندر چابهار اثرات تورمی بالایی در اقتصاد و به‌ویژه در افزایش نرخ زمین و مستغلات، مسکن و اجاره‌بهای املاک را به همراه خواهد داشت.
شایسته است مسئولین رها و جدای از تبلیغات افتتاح و ایجاد طرح های کلان با پیش بینی دراز مدت وآینده نگری و ملاحظه کردن همه ابعاد ناشی از روند توسعه جلوی مشکلاک ناشی از این طرح ها را در نظر داشته باشند.
تورم بیست سال اخیر همواره موجبات تلخی کام حضور منطقه ازاد برای شهروندان چابهاری را بدنبال داشته است و مسئله این طرف و آن طرف فنس و جداسازی منطقه آزاد از شهر یاد آوری تبعیض و تفکیک سازی نوعی جداسازی طبقه ای و خوشه ای مردم از یکدیگر به نسبت سطح رفاه را در اذهان زنده می کند.
بدون تردید اثر روانی ایجاد پتروشیمی بر روی زمین در چند سال گذشته به خوبی نمایان می سازد که بهره برداری و ایجاد طرح های اقتصادی کلان به لحاظ روانی، یک شرایط تورمی را ایجاد می‌کند و فضای عرضه و تقاضا در حوزه زمین دچار مشکل خواهد نمود.و این مهم بدون شک در این منطقه به مانند گذشته بر روی معاش مردم نیز بلحاظ تورمی تاثیر منفی خواهد گذاشت.
پیش بینی منازل سازمانی برای کارکنان طرح های بزرگی همچون پتروسیمی و فولاد و دیده شدن اثرات درامد زایی منطقه آزاد در نواحی همجوار و کنترل قیمتها توسط مسئولین ذیربط می تواند در کنار یکدیگر تا حدودی از اثرات منفی تورم در چابهار در حال و آتی بکاهد.
انتهای پیام/
