به گزارش
چهاربهاران، شیرگواز روستایی از توابع بخش دشتیاری شهرستان چابهار در استان سیستان و بلوچستان در دهستان باهوکلات و دارای آب و هوای گرم و خشک است، نام شیرگواز برگرفته شده از نام دو حیوان وحشی یعنی شیر و گراز است این منطقه را می توان هندوستان کوچک نام گذاشت که در جنوب شرقی ایران قرار دارد. در این منطقه گرگ و کفدار و تمساح (گاندو) و کله بز و سنجاب بلوچی (سنجاب راه راه )، کبک و قرقاول وجود دارد، عبور رود شیرگواز از منطقه و استفاده درست مردم از آب رود باعث رونق کشاورزی و باغداری و دامداری در منطقه شده است ولی سالهاست که کشاورزی به دلیل کمبود آب به فراموشی سپرده شده است.
مردم منطقه شیرگواز تا گواتر که حدود 100 روستا را در برمی گیرد لوله کشی آب دارند اما چشم هایشان باید هر روز به لوله های آب باشد تا شاید بتوان قطره قطره جرعه ای آب از آن جمع کرد آن هم نه آبی سالم و شیرین، بلکه آبی پر از نمک که به سختی می توان حتی با آن دست ها را شست.
حکایت بی آبی منطقه دشتیاری با جمعیت بالای آن مربوط به پنج سال و 10 سال نیست، مردم این بخش سال هاست که دهانشان از بی آبی خشک شده است.
کودکان معصومی که شاید بیشتر از 10 سال هم ندارند اما با قابلمه ها و گالن هایی که در دست دارند به سمت هوتگ روانه می شوند تا بتوانند مقداری آب برای مصرف روزانه خود و خانواده تأمین کنند.
شیرگواز و گواتر؛ جایی که آب برای مردم آن حکم کیمیا دارد
دهیار روستا شیرگواز به خبرنگار
چهاربهاران، گفت: مردم این منطقه بسیار محروم هستند آن ها باید هر روز در انتظار تانکر آبرسان باشند که آب آن مناطق را تأمین کند، وضعیت بی آبی مردم این منطقه آن قدر اسفبار است که محلی ها مجبور به احداث گودال هایی شده اند که در زبان محلی به آن هوتگ می گویند. در این گودال ها هنگام بارندگی آب جمع می شود و مردم برای شست و شوی لباس و ظروف، کشاورزی و حتی در برخی از مواقع برای آشامیدن از آب آن استفاده می کنند.
عبدالرحیم ریگی افزود: آب هایی که مردم برای خود جمع آوری می کنند آلوده است اما مجبور هستند برای آشامیدن از همین آب استفاده کنند حتی کودکان هم از همین آب می آشامند.
وی بیان کرد: بسیاری از مردم منطقه نه تنها آبی برای آشامیدن خود ندارند که حتی آبی برای کشاورزی و استفاده دام ها هم نیست.
یکی از اهلی روستا می گوید: گویا بارش ها هم با مردم این منطقه قهر کرده است زیرا بارانی نمی بارد تا هوتگ ها را پر آب کند، کسی باید صدای مردم محروم و مظلوم این منطقه را به گوش مسئولان برساند.
محرومیت 79 درصدی مردم روستاهای چابهار از آب آشامیدنی
فرماندار چابهار با اشاره به بحران بی آبی و نبود آب آشامیدنی سالم در روستاهای چابهار گفت: 79 درصد مردم چابهار از آب آشامیدنی شبانه روزی محروم هستند.
ایوب درویشی افزود: مناطق شهری و روستایی شهرستان به شدت با کمبود آب مواجه است به طوری که از 438 روستا، 16 روستا به صورت شبانه روزی آب دارند و 422 روستا با تانکر آبرسانی سیار می شود که 35 دستگاه تانکر کار آبرسانی سیار به روستاهای این شهرستان را انجام می دهد.
درویشی خاطرنشان کرد: ناوگان آبرسانی سیار به روستاها بیش از 80 میلیارد ریال بدهی دارد.
با توجه به اهمیت تأمین آب آشامیدنی سالم و رابطه مستقیم آن با سلامت جامعه و پایداری روستاها و همچنین پایین بودن شاخص برخورداری شهرستان از آب آشامیدنی سالم و بویژه رهنمودهای رهبر معظم انقلاب و رییس جمهوری مبنی بر توسعه سواحل مکران، تسریع در رفع این مشکلات با اختصاص اعتبارات ملی و همچنین اقدامات عاجلانه امری اجتناب ناپذیر است.
انتهای پیام/
